Vanop de eerste rij mocht Warre zijn knappe prestatie van vorig jaar proberen evenaren. Hij werd toen tweede en stond zo voor het eerst op een podium.
Aan de start zal het zeker niet gelegen hebben want hij nam een kopstart en dook als eerste het veld in. Na een halve ronde had hij al enkele plaatsen moeten prijsgeven en omdat hij niet over de balken durfde te springen, moest hij al snel enkele meters laten op zijn voorhangers. Eens terug in het veld kon hij zich in de top 4 nestelen en probeerde hij het wiel van Dario Van Der Heyden te houden. Bij een tweede passage aan de balken had hij blijkbaar de moed en de ruimte gevonden om zijn sprong te wagen. Met succes. Het gaf hem duidelijk het nodige zelfvertrouwen en met een slimme binnenkant-bocht-inhaalbeweging kwam hij plotseling op de tweede plaats terecht. In de ronde die volgde was het gat met zijn achtervolgers groter geworden en leek zijn plekje op het podium vanzelfsprekend. Aan het begin van de voorlaatste ronde dook Warre iets te enthousiast het veld in waardoor hij ten val kwam. Hij was relatief vlug weer op de fiets maar kon niet verhinderen dat drie renners hem voorbij gingen. Dapper zette hij de achtervolging in, nam de nodige risico’s en schoof zo terug naar een welverdiende derde plaats. Warre op z’n best!
